İnsanoğlu mutluluğu hep hor kullanıyormuş. Hep şikâyetçi hep bıkkınmış.
Bir gün melekler mutluluğu saklamaya karar vermişler;
"Saklayalım zor bulsunlar, zor buldukları için belki kıymetini bilirler."
diyerek başlamışlar tartışmaya "nereye saklayalım" diye.
Pek çok yer düşünmüşler ama hiç biri uygun gelmemiş.
Derken, meleklerden biri “İçlerine saklayalım” demiş,
“Kimsenin aklına gelmez içine bakmak.

O gün bu gündür mutluluk insanın kendi içinde saklıymış. Melekler sadece çocukların kulaklarına fısıldamış bu sırrı; büyüdükçe unutacak olmalarını da.