Kanunlar tabii ki insanların halet-i ruhiyesine göre değil belli kriterlere ve uluslarası anlaşmalara göre yapılıyor. Ama bana sorarsanız, küçücük çoculara tecavüz eden, kadınlara şiddet uygulayan, yaşlılara zarar veren o şerefsiz yaratıkların yaşamaya falan hakları yoktur. Eğer idam olacaksa bunlara olmalı. Buradaki tek sıkıntı, idamın dönüşü yoktur, kişinin suçu işlediğinin sabit olması gerekir. Hata şansı yoktur, zaten suçsuz birini idam etme riski yüzünden mahkemeler yıllarca sürer ve bürokrasi tıkanır. Kesin deliller, güçlü şahitler, teknolojik belirteçler ve kendi rızasıyla yapılmış itiraflar varken hiç beklemenin anlamı yok bana göre. Bu tip yaratıkları insan saymamak gerekir. Tıpkı bir kuduz köpek nasıl öldürülürse onların da hakettiği şey budur.